Τρίτη 8 Ιανουαρίου 2013

Polar Express going to Suisse!


Η αγαπημένη μου χριστουγεννιάτικη ταινία είναι το Polar Express. Οπότε είναι και φυσικό ακόλουθο εκείνη τη στιγμή που αναζητούσαμε χριστουγεννιάτικο, οικονομικό πακέτο να μη μπορέσω να αντισταθώ σε ταξίδι στις λέξεις "Αλπικό Τρένο". Έκλεισε. Φύγαμε για Ελβετία.

Μιλάνο - Λίμνη Λεμάν - Γενεύη - Λοζάνη - Μοντρέ - Βέρνη - Ιντερλάκεν - Λουκέρνη - Ζυρίχη - Καταρράκτες Ρήνου - Λουγκάνο - St. Moritz (Λείπει φυσική η πανέμορφη λίμνη Κόμο, αλλά επειδή η Ελβετία είναι πανέμορφη και την άνοιξη, της χρωστάω αυτήν την επίσκεψη). 

Το ταξίδι ξεκινάει οδικώς και ακτοπλοϊκώς. Όπως είναι αναμενόμενο λοιπόν, τις δύο πρώτες μέρες, έχεις εντοπίσει και την παραμικρή λεπτομέρεια του καραβιού, έχεις βγάλει ψευδώνυμα σε όποιο άτομο έχει περάσει από μπροστά σου πάνω από 3 φορές (Όλα!) και έχεις κάνει το γύρο του πλοίου άπειρες φορές, μόνο και μόνο για να κάνεις μια βόλτα. Ώσπου κάπου στις 6.30 το απόγευμα φτάνει σε μια Ανκόνα σκοτεινή, υπερβολικά ομιχλώδης, όπου έχει αρχίσει να σου λείπει η Ελλαδίτσα με τον ήλιο της και το σπιτάκι σου που άφησες χριστουγεννιάτικα. Ειδικά τώρα, αν το ταξίδι συνεχίζεται μέσα στο λεωφορείο για να φτάσεις Μιλάνο όπου θα γίνει η διανυκτέρευση, ε όλα αυτά είναι στον υπερθετικό βαθμό. Φτάνεις όμως κ επειδή ξέρεις ότι σύντομα θα δεις υπέροχα μέρη, πέφτεις για ύπνο και ανυπομονείς. 


Μέρα πρώτη. Μια μικρή περιήγηση στο Μιλάνο, το άδειο Μιλάνο αφού ήταν ανήμερα Χριστουγέννων. Έτσι, βέβαια έχεις την ευκαιρία να το θαυμάσεις χωρίς πολλούς Ιταλούς και όχι μόνο που στέκονται στις βιτρίνες D&G, Gucci και δε ξέρω τι άλλο και κατακλύζουν τα πεζοδρόμια με τις σακούλες στα χέρια να φαίνονται. Εντυπωσιακό Duomo, όμορφη Σκάλα-ακόμα πιο όμορφη θα ήταν αν μπαίναμε μέσα, όμορφα σοκάκια στολισμένα και χριστουγεννιάτικα... όπως και στις περισσότερες πόλεις της Ευρώπης. That's it. Μπαίνουμε στο λεωφορείο και πάμε προς Ελβετία και λίμνη Λουγκάνο. Η διαδρομή αμιγώς χειμωνιάτικη και μέσα στην ομίχλη. Χάνεις ένα μέρος της διαδρομής, αλλά προσωπικά και η ομίχλη μου αρέσει που και που. Επόμενη στάση για βόλτα αλλά και τις απαραίτητες φωτογραφίες η λίμνη. Και εκεί πολύ ομίχλη, όμως και πάλι μπορείς να θαυμάσεις την ομορφιά του ελβετικού, χειμωνιάτικου τοπίου. Συνέχεια στο ταξίδι μας και για το κλείσιμο της ημέρας μια βόλτα στην στολισμένη Ζυρίχη ήταν απαραίτητη για να πέσουμε γλυκά κουρασμένοι στο κρεβάτι. 



Μέρα δεύτερη. Το must του ταξιδιού. Επιβίβαση στο Αλπικό Τρένο με προορισμό St Moritz. Να νιώσουμε για λίγο πραγματικοί Ελβετοί. Η διαδρομή πραγματικά φανταστική, γινόμαστε και πάλι παιδιά κολλώντας πρόσωπα στο παράθυρο και βγάζοντας παιδικά επιφωνήματα ενθουσιασμού. Φτάνοντας, αντικρίζουμε ένα ολόλευκο τοπίο, αλλά και έναν φωτεινό ήλιο στον καταγάλανο ουρανό.  Σκι μπορεί να μη κάναμε, απολαύσαμε όμως στο έπακρο την ημέρα γυρνώντας όλο το χωριό. Η επιστροφή στη Ζυρίχη ήταν νωρίς το απόγευμα, όπου και είχαμε όλο τον χρόνο να δούμε και να περπατήσουμε τα σοκάκια που αφήσαμε χθες. 





Μέρα τρίτη. Ξεκινώντας με τα χρωστούμενα της μέρας πρώτης και τους καταρράκτες του Ρήνου. Οι μεγαλύτεροι σε πλάτος και πιο εντυπωσιακοί της Ευρώπης. Τα καραβάκια που σε πάνε κοντά, δυστυχώς ήταν ανοιχτά μόνο άνοιξη-καλοκαίρι, αλλά είπαμε. Η Ελβετία είναι εξίσου όμορφη και την άνοιξη, οπότε ανανεώσαμε το ραντεβού. Η επόμενη στάση μας είναι κατά πολλούς -μεταξύ αυτών και για μένα- η ομορφότερη πόλη της Ελβετίας και το Λιοντάρι της: Λουκέρνη. Δε χορταίνεις να περπατάς στις γέφυρες τις πόλεις και να θαυμάζεις γύρω σου τις χιονισμένες Άλπεις. This is Christmas και This is Alps. Και ιδανική και για ψώνια, αφού οι τιμές είναι λίγο πιο προσβάσιμες από τις υπόλοιπες πόλεις της Ελβετίας. Επιβίβαση ξανά με κατεύθυνση το γραφικό χωριουδάκι Ιντερλάκεν. Λίγα λεπτά είναι αρκετά για να το θαυμάσεις και να συνεχίσεις να κοιτάς εντυπωσιασμένος τις χιονισμένες Άλπεις γύρω γύρω. Για το τέλος της ημέρας, αφήσαμε την πρωτεύουσα, και ίσως το άγνωστο διαμαντάκι της χώρας. Παρ' όλο που φτάσαμε ώρα βροχής, ακόμα κι έτσι μπορέσαμε να περπατήσουμε τη μεσαιωνική της πόλη, να την απολαύσουμε και να μας μεταφέρει στο δικό της παραμύθι. Ήταν ίσως η πιο γεμάτη μέρα του ταξιδιού, όμορφες εικόνες μάς συνόδευαν καθ' όλη τη διάρκεια της ημέρας, οπότε όταν φτάσαμε τελικά στην Γενεύη για τη διανυκτέρευση την αφήσαμε για την επόμενη. 




Μέρα τέταρτη. Η μέρα σήμερα έχει εκδρομή. Εκδρομή γύρω από τη λίμνη Leman που ανήκει σε Ελβετία, αλλά και Γαλλία, με τις απαραίτητες στάσεις. Για αρχή, η Λοζάνη ήταν ό,τι πρέπει για την πρωινή μας βόλτα με τα πόδια, αλλά και με το μετρό της πόλης. Δε θα εκφέρω γνώμη για τη σύγκριση με την Κοζάνη στη γνωστή παροιμία, όμως η Λοζάνη που γνώρισα εγώ με τις απλωμένες στέγες νεοκλασικών κτιρίων, το εντυπωσιακό Πανεπιστήμιο και ο Καθεδρικός Ναός μου άρεσε πολύ. Επιβίβαση ξανά και τα πρόσωπα και πάλι κολλημένα στα παράθυρα αφού με τόσο όμορφα τοπία δε ξέρεις που να πρωτοσταματήσεις. Εμείς επιλέξαμε για επόμενη στάση το Montreux, και πολύ καλά κάναμε δηλαδή. Μια ρομαντική βόλτα χεράκι-χεράκι παράλληλα της λίμνης και θαυμάζοντας μεταξύ άλλων τα πράσινα θεματικά γλυπτά από τη μία και τις Άλπεις από την άλλη ήταν ό,τι έπρεπε. Για τους fans της ροκ, εδώ θα βρείτε και ένα άγαλμα του Freddie Mercury. Η τελευταία μας στάση είχε γαλλικό άρωμα. Evian-les-bains. Και θα έλεγα ότι ήμασταν αρκετά τυχεροί, καθώς πέσαμε σε ένα fabuleux village, ένα ξύλινο χωριό που μπορούσες να περπατήσεις ανάμεσά του και να δεις πώς θα ήταν αν ζούσες σε έναν τόπο που τα πάντα θα ήταν φτιαγμένα από ξύλο. Τέλος, επιστροφή στη Γενεύη για να κλείσουμε το ταξίδι με τη παλιά της πόλη, το άνθινο ρολόι, το Μέγαρο των Ηνωμένων Εθνών, το σπίτι του Καποδίστρια, τους Μεταρρυθμιστές. 


Οι υπόλοιπες μέρες είχαν αυτή τη γλυκιά κούραση του τέλους ενός ταξιδιού, αλλά οι εικόνες συνέχισαν να εναλλάσσονται. Ελβετία-Ιταλία-Γαλλία-Ελλάδα. Αυτό είναι το καλό με τα οδικά ταξίδια. Μπορεί να σε κουράζουν λίγο παραπάνω από τα αεροπορικά, όμως οι εικόνες που μαζεύεις είναι τόσες πολλές. Και όσο αντέχουμε θα τα προτιμάμε.