Κυριακή 3 Οκτωβρίου 2010

Oκτώβρης...

Απ' ότι φαίνεται το blog αυτό θα είναι σαν τα περιοδικά. Εκδίδεται κάθε μήνα. Μείνετε συντονισμένοι.
Οκτώβριος λοιπόν, και διαβάζοντας το άρθρο του Σεπτεμβρίου ξανά, για άλλη μια φορά συνειδητοποιούμε πόσο οι υποσχέσεις του Σεπτεμβρίου δεν πραγματοποιούνται ποτέ. Για να δούμε μήπως και ο Οκτώβρης είναι καλύτερος μήνας σε αυτόν τον τομέα.

Σε αυτό το τεύχος λοιπόν, δε θα μιλήσω για ταξίδια. Θα προσπαθήσω να μιλήσω για εκείνα τα περίεργα πραγματάκια που κολλάνε στο μυαλό και δε σε αφήνουν να ξεκολλήσεις από βλακείες και να πας παρακάτω, εκεί που τόσο ήθελες. Και είναι "Τόσα κι άλλα τόσα" που λέει, τραγουδάει, και μία γνωστή.
Αφού ξέρεις, ρε παιδί μου, ότι δε σου κάνει καλό, δεν είναι για σένα, αξίζεις καλύτερα, και όλα αυτά τα ψυχο-συναισθηματικά, γιατί να έχεις κολλήσει τόσο πολύ? Επειδή ακριβώς ισχύουν όλα τα παραπάνω? Τη μία βλέπεις ότι είστε φτιαγμένοι ακριβώς από το ίδιο υλικό, αλλά την ακριβώς επόμενη στιγμή συνειδητοποιείς ότι είσαι για πολλά περισσότερα και το μόνο που πετυχαίνει είναι να σε κρατάει πίσω. Παρ' όλα αυτά τον θες. Και έχεις κολλήσει. Και δε μπορείς να κοιτάξεις ούτε και να πας αλλού. Ενώ αυτό ήταν που ήθελες από την αρχή. Και όσο και να θυμάσαι όλα τα αρνητικά που έχουν συμβεί, ούτε καν αυτό δε σε ξεκολλάει.
Το θετικό της υπόθεσης είναι ότι τουλάχιστον σε αυτήν την περίπτωση υπάρχει η προοπτική φυγής στο κατάλληλο timing. Τώρα θέλω να φύγω, τώρα θα φύγω. Νέα αρχή. Και ό,τι είναι να γίνει, θα γίνει, πιστεύοντας ότι θα είναι καλύτερο από το προηγούμενο τέλος. Ή αν δεν είναι ακριβώς αρχή, θα είναι συνέχεια υπό νέες συνθήκες όμως. Που και αυτό νέο είναι στο κάτω κάτω. Χμμ.. περίεργα τα λέω αλλά "today my head is in the mess". Οπότε και καλά τα έγραψα. Ελπίζω σιγά σιγά να αρχίζει να ξεκαθαρίζει το τοπίο. Και νιώθω ότι είναι τόσο κοντά. Αλλά και ότι υπάρχει ακόμα δρόμος. Ο χρόνος θα δείξει λοιπόν.

Τετάρτη 1 Σεπτεμβρίου 2010

Σεπτέμβρης...

Για τους περισσότερους αυτός ο μήνας είναι κι ένα νέο ξεκίνημα.
Ξεκίνημα για δίαιτα για όσους το παράκαναν το καλοκαίρι...
Ξεκίνημα για (σοβαρό) διάβασμα για φοιτητές όσο η εξεταστική πλησιάζει απειλητικά...
Ξεκίνημα νέας ζωής για πρωτοετείς φοιτητές...
(Ξανά) Ξεκίνημα (νέας) δουλειάς...
Ή απλά ξεκίνημα! Νέος μήνας, νέα εποχή, νέα αρχή... άρα και νέοι στόχοι - νέα όνειρά.
Κάπως έτσι είναι και για μένα. Έπειτα από ένα από τα πιο γεμάτα καλοκαίρια, είναι η στιγμή για να μπούν σε εφαρμογή όσα βρίσκονται στο πίσω μερός του μυαλού καιρό τώρα.
Μόνο που για να γίνει αυτό, πρέπει πρώτα να κλείσουν κάποιες ανοικτές υποθέσεις.
Και για να επιτευχθεί αυτό, πρέπει να βρεθεί κάποιο θάρρος και θράσος, πολλή όρεξη και δυναμικότητα.
Υπάρχουν όλα αλλά πρέπει να ανέβει το επίπεδό τους και να περάσουν από τη θεωρία στην πράξη. Και πρέπει να γίνει τώρα. Ή τώρα ή ποτέ, δηλαδή.

Και επειδή ο τίτλος του blog αναφέρεται σε ταξίδια και δεν έχει ειπωθεί τίποτα μέχρι τώρα, ας πάμε σε μια καλοκαιρινή εξόρμηση για να θυμηθούμε τις μέρες που περάσανε και να κλείσει έτσι ο κύκλος καλοκαιριών διακοπών.

Σκιάθος - "Η Μύκονος των Σποράδων" όπως λένε πολλοί. Θα διαφωνήσω. Μπορεί να υπάρχει σχεδόν αντίστοιχη διασκέδαση, αλλά από την άποψη φυσικής ομορφιάς είναι μακράν καλύτερη η Σκιάθος.
Κουκουναριές, Βρωμόλιμνος, Αμπελάκια, Ασέλινος, Τρούλος, Αγία Ελένη, Αγία Παρασκευή, Μανδράκι και φυσικά Λαλάρια είναι κάποιες από τις μοναδικές παραλίες του νησιού που απλά μπορείς να κάθεσαι όλη μέρα σε ένα απίστευτο φυσικό, πράσινο τοπίο να απολαμβάνεις και να χαλαρώνεις.
Και όταν κουραστείς από... την πολλή χαλάρωση, κατεβαίνεις για τα καθιερωμένα ψώνια στον δρόμο του Παπαδιαμάντη (και μια επίσκεψη από το σπίτι του ίσως, αξίζει!) αλλά και μια ματιά στους πάγκους κοσμημάτων στο λιμάνι. Μπορείς να βρεις υπέροχα πραγματάκια. Για να καταλήξεις στις φημισμένες "Μαξιλάρες" του νησιού να απολαύσεις το ποτό σου, παρέα με άλλους "κουρασμένους" από τη χαλάρωση επισκέπτες και ντόπιους του νησιού.
Το μόνο αρνητικό της υπόθεσης είναι οι πολύ υψηλές τιμές στα πάντα. Βέβαια, αν είναι από τους "ψαγμένους" επισκέπτες, ίσως να καταφέρεις να βρεις λύσεις στα μη-τουριστικά στέκια. Αλλά όπως και να 'χει, μια -έστω- επίσκεψη στις "Μαξιλάρες" με 13 ευρώ το cocktail θα την κάνεις.

Ίος - Η εναλλακτική Μύκονος. Αυτός είναι ίσως λίγο πιο πετυχημένος τίτλος από τον προηγούμενο, αν και θα ταίριαζε καλύτερα "Η ιταλική Μύκονος". Ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια οι Ιταλοί είναι πολύ περισσότεροι από τους Έλληνες και όταν βλέπεις έλληνα φωνάζεις "Ε, πατριώτη? Πώς από δω?"
Ωραίες, καθαρές παραλίες, χωρίς ιδιαίτερο ενθουσιασμό. Ό,τι πρέπει για να σε δροσίσει αξιοπρεπέστατα τις καυτές μέρες του ελληνικού καλοκαιριού. Ίσως, ιδιαίτερη αναφορά στο Μαγκανάρι, μία από τις πιο όμορφες παραλίες.
Εκεί που κερδίζει όμως το νησί είναι στη Χώρα. Κλασσική κυκλαδίτικη Χώρα, νομίζω από τις πιο όμορφες και περιποιημένες. Όσες φορές και να κάνεις τη βόλτα σου εκεί, δε την βαριέσαι ποτέ, και πάντα θα βρίσκεις μια νέα, καλά κρυμμένη γωνιά που δεν είχες προσέξει.
Εδώ οι τιμές είναι αρκετά καλές, ειδικά αν σκεφθείς ότι τα τελευταία χρόνια η Ίος είναι ένα από τα must νησιά των νέων, αλλά χρειάζεται πολλή προσοχή στα ποτά, στους μεθυσμένους τουρίστες, ή μάλλον στους τουρίστες γενικότερα (και στους Ιταλούς ειδικότερα!)
Πρόταση διαμονής... Φυσικά, το FarOut Camping.
Πρόταση ποτού... Stella's Bar.
Πρόταση φαγητού και αμέσως μερά απογευματινός καφές και τάβλι... Σε μία από τις μικρές πλατείες της Χώρας, η οποία είναι καλλυμένη από ροζ και άσπρες βοκαμβίλιες, κοντά στην Εθνική Τράπεζα.



M' αρέσει... η αποφασιστικότητα που υπάρχει μέσα μας κάθε νέα αρχή για νέα πράγματα, νέες ιδέες, νέους στόχους, νέα όνειρα
Δε μ' αρέσει... ότι η παραπάνω αποφασιστικότητα κρατάει συνήθως λίγο και τσαλακώνεται από την/τις πρώτη/ες αποτυχία/ες. Όχι αυτή τη φορά όμως!

Δευτέρα 19 Ιουλίου 2010

Kαλή αρχή...

Καιρό σκεφτόμουνα ότι ήθελα να ξεκινήσω μια τέτοια σελίδα έχοντας πολλές σκέψεις που κάπου ήθελα να αποτυπωθούν, αλλά πάντα έκανα πίσω. Δεν είμαι και του γραπτού, οπότε πολύ πιθανό να ξεχαστεί γρήγορα το συγκεκριμένο blog. Όμως θα είναι πάντα εδώ για κάτι τέτοιες ώρες όπως τώρα που απλά θέλω να πω, γράψω κάτι.

Ο κύριος στόχος του συγκεκριμένου blog είναι να ταξιδέψουμε και να δούμε μέσα από φωτογραφίες μερών που έχω επισκεφθεί υπέροχα τοπία, ανθρώπους, και ό,τι άλλο μπορεί να συνάντησα. Πρωτότυπο? Καθόλου! Αλλά είναι αυτό που αγαπώ περισσότερο: Φωτογραφίες & Ταξίδια. Και όταν συνδυάζονται, απλά δεν υπάρχει κάτι καλύτερο. Και φυσικά, αν υπάρχει κάτι άλλο αξιοσημείωτο που πρέπει να αναφερθεί, θα αναφέρεται.

Καλή μου αρχή λοιπόν...